Planowanie jako podstawa procesu zarządzania drogami
Plan rozwoju sieci drogowej jest dokumentem, który na podstawie podsumowania stanu wiedzy o danej sieci dróg (dane ewidencyjne, dane o stanie technicznym, dane o ruchu itd.) oraz w zestawieniu z istniejącymi planami zagospodarowania i planami finansowymi danej jednostki ma nakreślić podstawowe kierunki prawidłowego rozwoju i utrzymania danej sieci drogowej. Dokument ten powinien określać między innymi podstawowe kierunki działania, zmierzające do systemowego rozwoju danej sieci dróg przy jednoczesnym uwzględnieniu:
- propozycji poprawy stanu technicznego dróg gminnych i podniesienia poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego, określonych i usystematyzowanych na podstawie przeprowadzonej analizy wielokryterialnej
- zasad i kierunków działania dotyczących tworzenia nowych ciągów drogowych
- docelowych założeń dla uzyskania właściwych klas technicznych dróg, adekwatnych jednocześnie do możliwości ich uzyskania na poszczególnych drogach
- zasad ograniczania negatywnego wpływu transportu drogowego na środowisko naturalne
- zapisów w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w aspekcie istniejących i planowanych dróg gminnych
- wskazań i zasad z obowiązującymi dokumentami strategicznymi na poziomie krajowym i regionalnym w zakresie transportu
Podstawą prawną dla opracowania Plan rozwoju sieci drogowej, wymaganego w odniesieniu do każdego zarządcy dróg jest art. 20 pkt. 1 Ustawy o drogach publicznych.
Plan rozwoju sieci drogowej – wybrane fragmenty dokumentu